Charters
Een charter is een oorkonde die meestal op perkament is geschreven en waaraan, ter bevestiging van de echtheid van de inhoud van de tekst, één of meerdere zegels van belanghebbenden en getuigen zijn gehangen of opgedrukt.
De meeste charters zijn middeleeuws, maar werden zelfs tot in de negentiende eeuw nog gebruikt als notarieel instrument. Inhoudelijk bevatten charters meestal het bewijs van de eigendom van bijvoorbeeld een stuk grond, de bevestiging van de verlening van een bepaald recht of het schriftelijk bewijs van een bepaalde belangrijke gebeurtenis.
Bekend internationaal voorbeeld van een charter als bevestiging van bepaalde rechten is het Engelse Magna Carta uit het jaar 1215, ook wel het “Groot Charter” genaamd. Dit is één van de meest bekende grondwettelijke documenten ter wereld waarin zowel vrijheden voor Engelse leenmannen en geestelijken als nieuwe regels voor de rechtspraak in Engeland zijn vastgelegd.
In de diverse archieven en verzamelingen die het gemeentearchief Goes beheert, komen in totaal 177 charters voor. Verreweg de meeste daarvan bevinden zich in het archief van de stad Goes en in het archief van de families Brouwer, later de families Van Watervliet en De Perponcher Sedlnitsky. Daarnaast komen ook charters voor in onze Handschriftenverzameling en het oud-rechterlijk archief van de Goese vierschaar.
Een interessant charter in het archief van de Stad Goes is bijvoorbeeld die over de tenaamstelling van de, na de watersnood van 1530 overstroomde en in 1618 opnieuw ingepolderde, heerlijkheid Borssele. (Archief Stad Goes, inventarisnummer 1566). Ook interessant is het octrooi van de Staten van Zeeland verleend aan de Stad Goes om een nieuwe haven te graven (Archief Stad Goes, inventarisnummer 2402).
De charters die het gemeentearchief beheert, zijn gedigitaliseerd en uitsluitend raadpleegbaar in bovengenoemde database. Ze worden in verband met de kwetsbaarheid van vooral de zegels niet op onze studiezaal ter inzage gegeven.
